草名。秦为香草，蘅为杜衡。一说，秦为木名。
秦 [ qín ] 1. 中国周代诸侯国名，在今陕西省和甘肃省一带。如 朝（ zhāo ）秦暮楚。秦晋之好。秦楼楚馆（旧时指妓院）。2. 中国朝代名。如 秦代。秦镜高悬（喻法官判案的公正严明。亦称“明镜高悬”）。3. 中国陕西省的别称。[更多解释]
蘅 [ héng ] 1. 〔～芜〕古书上说的一种香草。2. 〔杜～〕多年生草本植物，野生在山地，开紫色小花。根茎可入药。亦作“杜衡”。[更多解释]
zhāo qín mù chǔ
qín jìn zhī hăo
qín qín
sān hù wáng qín
jīng kē cì qín wáng
qín fù yín xiù cái
qín shān hé diàn zhàn
qín wáng pò zhèn yuè
qín bù shōu wèi bù guăn
zhú zhī wǔ tuì qín shī
qín shǐ huáng líng bīng mă yǒng
jiăng shēng dēng yǐng lǐ de qín huái hé
xiān qín hàn wèi jìn nán běi cháo shī
quán shăng gǔ sān dài qín hàn sān guó liù cháo wén
qín lǐng
qín guān
xiān qín
qín qióng
qín mù
sān qín
qín chuān
sū qín
qín tāo yù
qín shǐ huáng
qín zhào yáng
qín mù gōng
qín rén
guò qín lùn
hòu qín
xī qín
qín qiāng
qín yǒng
qín zhuàn
qín huái
qín guì
qín shì
qín huáng
qín shǐ huáng líng
qín jiā
qín qī
yíng qín
qín yíng
jù qín měi xīn
qín fèng
xián qín
yì qín é
qín sè
qín zhàn
qín jí liăo
qín yōng
qín yí
qín èr shì
héng wú
qín lóu
qín bēi
qín bì
qín chāi
qín bǐ
秦蘅的拼音是：qín héng点击 图标播放秦蘅的发音。
