《诗·郑风·子衿》:“青青子衿,悠悠我心……青青子佩,悠悠我思。”毛传:“青衿,青领也,学子之所服……佩,佩玉也,士佩瓀珉而青组绶。”后因称士子为“佩衿”。
后因称士子为“佩衿”。
引 《诗·郑风·子衿》:“青青子衿,悠悠我心……青青子佩,悠悠我思。”毛 传:“青衿,青领也,学子之所服……佩,佩玉也,士佩瓀珉而青组綬。”宋•俞文豹 《吹剑四录》:“置我佩衿於城闕,虽区处之未遑;藉卿弹压於京师,实观瞻之攸係。”
佩 [ pèi ] 1. 挂,带。如 佩带。佩戴。佩剑。2. 古代系在衣带上的玉饰。如 玉佩。3. 心悦诚服。如 佩服。钦佩。敬佩。可佩。[更多解释]
衿 [ jīn ] 1. 古代服装下连到前襟的衣领。如 青衿(代称秀才)。2. 系衣裳的带子。[更多解释]
pèi fú
qīn pèi
jìng pèi
pèi dài
pèi wéi pèi xián
pèi jiàn
yù pèi
bù dá pèi sī
kē pèi
pèi shì
pèi dāo
wú pèi fú
fǔ jīn
jiàn pèi
zhuō jīn
pèi yù
găn pèi
zàn pèi
pèi bǐ
pèi dāng
pèi dú
pèi gēng
pèi guī
pèi huáng
pèi huán
pèi jié
pèi jīn
pèi jué
pèi jiǔ
pèi jū
pèi kè
pèi kē
pèi lí
pèi lán
pèi míng
pèi náng
pèi mă
pèi qià
pèi qīng
pèi shòu
pèi rèn
pèi shè
pèi suì
pèi tiàn
pèi tóng
pèi wéi
pèi wèi
pèi xī
shēn jīn
xīn pèi
pèi zhāng
sòng pèi
cù jīn
佩衿的拼音是:pèi jīn点击 图标播放佩衿的发音。