奴仆。
引 《魏书·高谦之传》：“居家僮隶，对其儿，不挞其父母；生三子，便免其一。”唐•韩愈 孟郊 《城南联句》：“爵勋逮僮隶，簪笏自怀綳。”清•唐孙华 《钱瞿亭舍人挽诗》：“约束戒僮隶，儐豆洽弟昆。”
僮 [ tóng ] 1. 封建时代受奴役的未成年人。如 书僮。僮仆。2. 同“童”。僮 [ zhuàng ] 1. 〔～族〕中国少数民族，今改作“壮族”。[更多解释]
隶 [ lì ] 1. 附属，属于。如 隶属。配隶（从属）。直隶中央。2. 封建时代的衙役。如 隶卒。皂隶。徒隶。3. 旧时地位低下而被奴役的人。如 奴隶。隶仆。4. 隶书，汉字的一种书体，由篆书简化演变而成。如 隶书。隶字。汉隶。隶 [ dài ] 1. 同“逮”。[更多解释]
nú lì
lì shǔ
tóng tóng
nú lì zhǔ
nú lì shè huì
nú lì zhǔ jiē jí
wéi nú lì de mǔ qīn
zhòng zhí yuán nú lì zhì
zào lì
lì shū
zhí lì
dí lì
jiā tóng
tóng pú
lì shì
sī lì
suǒ lì
zú lì
yōng lì
tóng jǐn
méng lì
fēn lì
lì yǔ
yú lì
yì lì
xū lì
xī lì
xī tóng
wăn tóng
tóng bù
tóng fù
tóng ér
tóng fū
tóng gàn
tóng hūn
tóng kè
tóng lì
tóng nán
tóng nú
tóng mù
tóng méng
tóng nǚ
tóng shù
tóng rán
tóng shǐ
tóng sòng
tóng wá
tóng yáo
tóng yì
tóng yù
tóng zhǐ
tóng yuē
bó tóng
tóng zǐ
bì tóng
zhuàng zú
僮隶的拼音是：tóng lì点击 图标播放僮隶的发音。
